ÖYKÜ, RAFET BARAN ERYILMAZ

Taxidi Sto Milano

Bağırıyor. Şaşırmıyorum, aksine keyifleniyorum. Beklediğim her tepkiyi veriyor. Boyun damarlarını şişire şişire, ağzından tükürükler saça saça, önündeki masaya yumruğunu vura vura bağırıyor. Onu yarı yolda bıraktığımdan, harcadığı paraların karşılığını henüz alamadığından yakınıyor. Hiçbir yere gidemeyeceğimi söyleyerek beni tehdit de ediyor ama bunun boşa sıkılmış bir kurşun olduğunun farkında olduğu çok açık. Bense gayet sakinim. Hatta gülmemek için kendimi zor tutuyorum. Ağzımı hiç açmıyorum. Okumaya devam et

Standart